Sakatlıklar, cezalar, form tutamayanlar derken Euroleague'de ilk aşamadan alnımızın akıyla çıkmayı başardık. Malaga'yı yenmemiz ve Siena'nın da Gora'yı mağlup etmesi halinde top 16'ya yükselmeyi garantileyecektik, kalbimiz temizmiş her şey yolunda gitti.
Salondaydım dün akşam, tribünde sayı olarak daha fazla olabilirdik ama takıma verilen destek kusursuzdu. Klişe tabirle eksiklerin yerini taraftar doldurdu, yeri geldiğinde rakibe yeri geldiğinde hakemlere baskı kurmasını iyi bildi. En çok keyif aldığım Avrupa maçlarımızdan biriydi diyebilirim... Eh maçın biletini saklayıp arşivlemek de farz oldu tabi.
Bonsu'nun Begic ve Printezis'i denize dökmesinden sonra ceza alacağı aşikardı, beklediğimiz gibi de oldu. En büyük endişemiz Furkan-Macvan-Erceg'in 4-5'i nasıl kotaracağıydı doğal olarak. Macvan ve Furkan'ın muazzam mücadelesi (Erceg son periyotta kıpırdadı biraz), ribaund katkıları ve hücumda da yükü omuzlamaları galibiyetin anahtarlarından biriydi. Ama kilidi açan iki oyuncunun Arroyo ve Ender olduğu hepimizin ortak kanısıdır sanırım. Özellikle iki guardımızın, takım 29-35 geri düştükten sonra sazı eline alması ve devreyi 40-39 önde kapamamız maçın kırılma anlarındandı bana göre. Deplasmandaki Malaga maçı gözümün önüne geldi açıkçası, farkın bir anda açılması ve direncimizin kırılmasından korktum ancak şükür ki geri dönebildik. Ayrıca -faul problemine girme pahasına- hocanın Malaga hızlı hücumlarını faulle kesmemiz konusundaki direktifi de önemliydi. Maçın koş-koşa dönmesi işimize gelmezdi şüphesiz. Bu arada Hairston'un da Hawkins'i anımsatan basketlerini ve takıma katkısını es geçmeyelim.
Macvan son 1-1,5 ayda müthiş bir çıkış içerisinde. Geçen sezonun sonlarına doğru büründüğü pısırık, mücadeleden kaçan ve ribaund dahi çekemeyen görüntüsünden tamamen kurtulmuş durumda. Maçı yaşıyor, savaşıyor. Aynen devam Macvan!
2013'ü kazasız belasız bitirip TOP 16'da verilecek daha çetin bir mücadeleye hazır olmamız gerek.
Bu takımı seviyorum. İyi ki varsınız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder